Moje stworki i potworki :P , czyli kącika literackiego ciąg dalszy

Za oknem szaruga jesienna i leje straszny deszcz. To nie pomaga pozytywnie myśleć. Eh, nic już na to nie poradzę, bo zawsze w tym okresie łapię małą chandrę. To chyba już taka tradycja, he he.  Na szczęście, na wiosnę mi przechodzi :) . Poczęstuję was kolejną dawką mojej pseudo poezji z okresu, tym razem, liceum i początków studiów. Ostrzegam, że nie pałają optymizmem, a raczej nafaszerowane są pesymizmem.

                      Życie

Życie to pasmo niefortunnych zdarzeń, 

to stworzone i potłuczone piękne witraże.

Życie to odbieganie od dziecięcych marzeń, 

to niechlujnie wykonane kolaże.

Życie to płomień, który z wiekiem niknie,

to ból zżerający duszę ambitnie.

Życie to miraż, który szybko zniknie,

to żal ogarniający serce wybitnie.

Życie to jedna wielka pomyłka,

to sflaczała plażowa piłka.

Życie to pękająca nieoczekiwanie żyłka,

to wrogów bezlitosna zmyłka.

Życie to powstała z gwiazdy czarna dziura,

to naiwna bezpodstawna wiara.

Życie to fabryczna gęsta i dusząca chmura,
to szaleńcza i wroga mara, 

to roztrzaskana basisty gitara.

I gdy chcesz uwolnić choć cząstkę swej woli

omamiona tym kłamstwem znów jesteś w niewoli. 

Eh, wspomnienia wracają :) Można się trochę rozmarzyć he he. Kiedy patrzy się na dany okres z życia z perspektywy czasu, wszystko widzi się w innych barwach. Wtedy się jeszcze dążyło do dorosłości, która miała inny wymiar. Marzenia :) Sterowana systemem edukacji, wiedziałam co i jak mam robić, a teraz stoję przed życiem i dość inteligentnie drapiąc się w głowę mówię eeeeeeeeee? A szara rzeczywistość niczym echo powtarza moje zapytanie odbijające się od mgły przysłaniającej przyszłość.

           Człowiek

Człowiek to istota boska.

Człowiek to ziarenko piasku w sercu perłowca.

Człowiek to żądna krwi bestia.

Człowiek to błąd niedbałego maestra.

Człowiek to chciwy materialista.

Człowiek to także idealista.

Człowiek to bezbożny ateista.

Człowiek to egoistyczny solista.

Człowiek to bezlitosny morderca.

Człowiek to istota bez serca.

Człowiek to sierp z młotem.

Człowiek to ścierwo za płotem.

Człowiek to wojny i zbrodnie.

Człowiek to pocerowane stare spodnie.

Człowiek to łgarz i kłamca.

Człowiek to zjadająca modliszka samca.

Człowiek to obłudnik i apostata.

Człowiek to samolubny i dwulicowy zdrajca.

Człowiek to nazizm i stalinizm.

Człowiek to zły organizm.

Człowiek to duszące się dziatki gazem.

Człowiek to anioł i diabeł zarazem.

Człowiek to destrukcja i zniszczenie.

Człowiek to przyjaciel dający ocalenie.

Człowiek to zło wcielone.

Człowiek to serce zranione. 

Człowiek to aktor grający gdy trzeba.

Człowiek to istota pragnąca nieba.

Człowiek to leń śmierdzący.

Człowiek to stworek powstały niechcący.

Człowiek to dziecko bojące się cienia.

Człowiek to tchórz szukający schronienia.

Człowiek to ktoś lękający się samotności.

Człowiek to ktoś unikający czyjejś obecności.

Człowiek to matka z ojcem.

Człowiek to początek z końcem.

Człowiek to osoba potrzebująca miłości.

Człowiek to hiena pozbawiona czułości.

Człowiek to samobójca pragnący śmierci.

Człowiek to ...?

A w rzeczywistości ludzie to wyrzutki i śmieci, 

bo ważni patrzą na nich z góry

i ukazują im koniec ponury.

Hm, jak widać jest to wyładowana frustracja po natłoku nauki historii na studiach. Osobiście twierdzę, że zbyt wiele trzeba tam czytać materiałów o tematyce wojenno-politycznej kosztem społecznej. Niestety to tylko moje zdanie, z którym nikt się raczej nie liczy. Kocham historię, ale nazbyt jest przesiąknięta krwią i cierpieniem. Eh, pięć lat studiów przeżyłam ślizgając się na sinusoidzie wzlotów i upadków. Pomimo tego dałam radę :) Studiowanie nie jest trudne pod warunkiem, że kochasz książki. Ja uwielbiam czytać i nie miałam zbyt wielkich problemów z nauką. 

Dziwne, że na początku któregoś już z kolei etapu życia nigdy nie zdajemy sobie sprawy, jak szybko może on przeminąć. Pięć lat studiów upłynęło mi, jak pstryknięcie palców. Wraz ze zbliżaniem się ich końca zaczęło się rodzić poczucie pustki i tęsknoty. Można ująć to jako nostalgię.